- дафъа
- [دفعه]а. бор, карат, мартаба, маротиба: дафъаи аввал, дафъаи оянда, чандин дафъа, ҳар дафъа
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
дафъа
Смотреть что такое "дафъа" в других словарях:
бор — I [بار] 1. асоси замони ҳозира аз боридан 2. ҷузъи пасини калимаҳои мураккаб ба маънии боранда, резанда, пошанда ва маънои зиёдии чизе: мушкбор, нурбор, ашкбор, рӯдбор, дарёбор, ҷӯйбор ва ғ. II [بار] 1. он чи ба дӯш ё пушти инсон, чорпо ё болои… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бардошт — I [برداشت] асоси замони ҳозира гузашта аз бардоштан; дар як бардошт дар як дафъа бардоштан, яку якбора II [برداشت] 1. сабр, тоқат, бурдборӣ, таҳаммул; бардошт кардан сабр (тоқат) кардан, тоб овардан, истодагарӣ кардан 2. натиҷагирӣ, хулосабарорӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бисёр — [بسيار] 1. зиёд, беш, фаровон: (бо) кӯшиши бисёр, бисёр гиристан, бисёр гап задан 2. хеле, басе, бениҳоят: бисёр азиз, бисёр сахт, бисёр хуб, бисёр ширин 3. аксар, аксарият 4. дер, муддати дароз: бисёр наистодан дар ҷое 5. зуд зуд; ҳамеша 6.… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
боз — I [باز] 1. асоси замони ҳозира аз бохтан 2. ҷузъи пасини баъзе калимаҳои мураккаб ба маънои машғулшаванда: бедонабоз, қиморбоз, ҳуққабоз; созу боз зебу зинат, ороиш 3. ҷузъи пешини калимаҳои мураккаб ва феълҳо ба маънои дубора, аз нав рӯй додан,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бора — I [باره] бобат, хусус; дар бораи… дар хусуси…, дар ҳаққи…, дар бобати…, вобаста ба…, марбут ба…; дар ин бора дар ин хусус, дар ин бобат, аз ин хусус II [باره] дафъа, карат (бора ба ин маънӣ бештар ба адад ҳамроҳ меояд: якбора, дубора, себора) III … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
варқонӣ — [ورقاني] лаҳҷ. тарзи ҷӯякашии киштҳои палакӣ, ки ба замини тухмкошташуда ҷӯя накашида, як дафъа об мемонанд ва баъд аз хишова ва таноб партофтани палаки харбузаву тарбуз ва ғ. дар он ҷӯя мекашанд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дараҷа — [درجه] а 1. поя, зина; сатҳ, савия: дараҷаи тараққиёт 2. мартаба, рутба; мансаб, мақом 3. пояи маҳорати ҳунарманди ягон соҳа; пояи илмӣ: харроти дараҷаи шашум, челонгари дараҷаи панҷум, ронандаи дараҷаи якум; дараҷаи номзади (доктори) илм 4. риёз … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
даст — [دست] 1. узви бадани инсон аз шона то нӯги ангуштон; каф ва панҷаи даст, яд 2. маҷ. ҷавр, бедод, тааддӣ: аз дасти замона 3. сӯй, тараф, ҷониб: дасти рост, дасти чап 4. дафъа, карат, бор; навбат (дар қиморбозӣ) 5. нум. маҷмӯи чизҳои якҷинса, ки… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
даъват — [دعوت] а 1. ҷеғ задан, таклиф, хондан ба меҳмонӣ; хабар ба тӯю зиёфат 2. навбат (дафъа) дар интихобот: вакили даъвати дуюми Маҷлиси Олии Тоҷикистон 3. ҳ. талаби ҳозир шудан ба хизмати низомӣ: мавсими даъват 4. д. дуо; талаб, хоҳиш (аз Худо);… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ин — [اين] ҷонишини ишоратӣ, ки ба кас ё чизи дар наздик буда ишора мекунад; муқоб. он (ки ба чизи дур ишора мекунад); ин бор ҳамин дафъа; ин вақт дар ҳамин дам, дар ин байн; ин гуна ин тавр, ин навъ; ин ё он аз ҳар ду яке, яке аз ду; ин зайл ниг. ин… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
